Do Communists Have Better Sex?  

Δεβν έχω καταλάβει αν το blog το λειτουργεί έλληνας ή όχι. Όπως και να έχει πολλά συγχαρητήρια. Το blog μου είναι το codehealth.blogspot.com

I haven't yet understood if you are greek or not. In any case it doesn't matter. All that matters is that you've got a pretty good blog. In case you're greek you can visit codehealth.blogspot.com

Έλληνας, όντως, ευχαριστώ, βασικά καταχωρώ εδώ πράγματα χωρίς πολύ εκτενή σχολιασμό! But I maintain it in English though...

Είσαι μοναδική περίπτωση. Όταν πρωτοείδα αυτο το blog νόμιζα ότι κάτι είχε γίνει...πολύ λάθος. Θα σε διαβάζω ανηλεώς! Τι ηλικίας είσαι;

Αράχνη, αν θες δημοσίευσέ το. Ηταν αναρτημένο στο blog μου, αλλά μάλλον στο δικ,ό σου θα το δουν περισσότεροι


"Είναι η πρώτη φορά στα 25 χρόνια της ύπαρξής τους, που οι κουκουλοφόροι των πόλεων χαίρουν τέτοιας γενικευμένης κοινωνικής αποδοχής και εκτίμησης. Τόσης πολλής που σίγουρα θα αναρωτιούνται τι . . . έκαναν λάθος. Έκαψαν τα άκαυτα και έσπασαν τα άσπαστα, όμως μάταια: τα ιδιωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης (δηλαδή η ίδια η ελληνική κοινωνία αυτοπροσώπως) ήταν ασυζητητί στο πλευρό τους. Για όλα φταίει ο ειδικός φρουρός-νταής, για όλα ευθύνεται η αστυνομία που περιλούζει τον ανθό της κοινωνίας μας με δακρυγόνα.
Το τι δάκρυ έπεφτε και πόση οργή περίσσευε για κάθε μολοτοφόρο που συλλάμβανε -κατά τρόπο άνανδρο και αυταρχικό φυσικά- η αστυνομία, δεν λέγεται. «Κοιτάξτε πώς το σέρνουν το παιδί!». «Ποιός θα προστατέψει τα παιδιά μας από τα κλομπς και τα δακρυγόνα;» Κουβέντα για το τι ανάγκαζε την αστυνομία να ρίχνει δεξιά και αριστερά δακρυγόνα. Κουβέντα για το τι μπορεί να κάνει μία μολότοφ αν πέσει πάνω σε άνθρωπο, έστω και αν αυτός ανήκει στην απεχθή συνομοταξία των αστυνομικών. Κουβέντα για το τι είδους αστυνομία θέλουμε. Και αμέσως μετά, με μία σχιζοφρενική επιτόπια στροφή 180 μοιρών, οι ίδιοι δημοσιογράφοι, μόλις έπιαναν στα νύχια τους κάποιο στέλεχος του Συνασπισμού, το εξανάγκαζαν σε δήλωση μετάνοιας με τέτοια ταχύτητα και ικανότητα που θα ζήλευε ακόμα και επαγγελματίας βασανιστής. Αποσπούσαν την ομολογία σε χρόνο dt: «Απεταξάμην τη βία. Απεταξάμην!» Την ίδια βία που πριν λίγο είχαν μετατρέψει σε ευπώλητο θέαμα.
Για να μην ξεχνιόμαστε, είναι οι ίδιοι και οι ίδιες δημοσιογράφοι που όταν πριν λίγο καιρό κάηκε το σπιτάκι του τιμημένου τσολιά μπροστά από τη Βουλή, ούρλιαζαν για την έλλειψη μέτρων αστυνόμευσης. Είναι οι ίδιοι που διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους όταν η πέτρα οποιουδήποτε κουκουλοφόρου-χαφιέ ξεπερνούσε τα 2 κυβικά εκατοστά. Τόσο η ύπαρξη κρατικής βίας όσο και η απουσία της, αποτελούν εξ’ ίσου αιτία εξόργισης των καναλιών.
Τι έγινε και τα απαστράπτοντα μέλη των σόου της θεσμοθετημένης πλάνης αποφάσισαν ξαφνικά να ανάψουν τα αριστερά φλας των Μερσεντές τους; Είναι απλό. Έχουν βιοποριστικές ανάγκες, όπως όλοι μας. Ως σωστοί επαγγελματίες, κερδίζουν χρήματα κάνοντας πολύ καλά αυτό που ξέρουν: πουλάν εικόνα στους διαφημιστές και μετά μας πείθουν ότι εμείς το ζητήσαμε. Τα ιδιωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν περιμένουν καν να δημιουργηθεί το γεγονός. Το επισπεύδουν, το επιζητούν και όταν συμβεί το πλασάρουν ως κοινωνικό γέννημα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμβάλλουν στη δημιουργία προεπαναστατικών συνθηκών, ώστε να μπορέσουν να τις αναμεταδώσουν ζωντανά. Κατακαημένο ΚΚΕ, σου πήραν το ψωμί από το στόμα. Έτσι όπως πάμε, σε λίγο καιρό η Παπαρήγα θα δουλεύει (ωρομίσθια και χωρίς ΙΚΑ!) ως οπερατέρ στο Μέγκα!
Και πάμε τώρα στο πιο φλέγον (κυριολεκτικά!) ερώτημα: έγινε εξέγερση; Όχι, αλλά κάτι πήγε να γίνει. Η γενιά του «ψηλά το κεφάλι και πιες το χυμό σου», χωρίς να μπορεί να το εκφράσει με λόγια, κατάλαβε ότι ζει σε μια χώρα όπου οι ταγοί της δεν την περιλαμβάνουν στα σχέδιά τους. Σε μια χώρα όπου η πνευματική ηγεσία εκφυλίστηκε υπό το βάρος της life style επέλασης και όσοι άντεξαν στέκονται στη γωνία με το χέρι προτεταμένο, περιμένοντας την κρατική επιχορήγηση ή κάποιο ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Η νέα γενιά ψυχανεμίστηκε ότι αυτοί που τη νουθετούν, εξαργυρώνουν ληγμένες επιταγές. Τα δεκαπεντάρια διαισθάνθηκαν ότι τα πάντα χρεοκόπησαν: έχουν καταλάβει ότι όταν μεγαλώσουν ακόμα λίγο, θα ενταχθούν σε μία γενιά που δε θα τους αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα στην επαγγελματική ευκαιρία, στην κοινωνική δικαιοσύνη, στην βίωση της ζωής. Εκτός και αν ενταχθούν στο δίκτυο γνωριμιών των εχόντων την πολιτικοοικονομική εξουσία και το θέαμα.
Είναι η γενιά των δεκαπεντάρηδων έτοιμη για την λύση; Σε καμιά περίπτωση. Όσο θα υιοθετεί νεοχουλιγκανίστικες μεθόδους αντίδρασης, τόσο θα διαιωνίζει τις παθογένειες εναντίον των οποίων συνθηματολογεί, νομιμοποιώντας κάθε είδους σαλταδόρους. Όσο θα ενδύεται τον μανδύα της νεοαλητείας, των καταλήψεων και των αποκλεισμών, τόσο θα αυτοκαταστρέφεται αναπαράγοντας τις στρεβλώσεις που καταγγέλλει.
Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Κύριος οίδε. Όλοι περιμένουμε την «πολιτική ανάληψη του κοινωνικού», όπως είπε κάποιος. Το σίγουρο είναι ότι μία κοινωνία που εναποθέτει τις ελπίδες της για αλλαγή σε ανήλικα παιδιά, είναι μία κοινωνία σε βαθύτατη κρίση. Οι ενήλικες αυτής της κοινωνίας χρεοκόπησαν ως πρότυπα. Χρεοκόπησαν επειδή επιθύμησαν ένα μέλλον που τους το ζωγράφισαν λαοπλάνοι πωλητές δανείων και μετά προσπάθησαν δια των λόγων να πείσουν τα παιδιά τους ότι το μαύρο είναι άσπρο, κάνοντας ότι περνάει από το χέρι τους για να τα μετατρέψουν σε γκαρσόνια της Ευρώπης. Δεν πειράζει. Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Ψηλά το κεφάλι!"

Είμαι ένας σχεδόν σαρανταπεντάρης. Εδώ απλώς ανεβάζω ωραία πράγματα, το βασικό μου μπλογκ στα Ελληνικά είναι το Ιστολόγιον...